Kastamonu'nun İnebolu ilçesine bağlı Gökbel köyü Terzi Mahallesi'nde yaşayan 87 yaşındaki Salih Vural, tam 15 yıldır evinin bahçesinde kurduğu mütevazı atölyesinde sandal küreği üretiyor. Vural'ın azmi ve el becerisi, geleneksel üretim yöntemlerine olan tutkusunu gözler önüne seriyor.
Komşu Köyde Gördüğü Kürekten Doğan Tutku
Ahşap işçiliğine olan merakı sayesinde kürek yapımını kendi kendine öğrenen Salih Vural, bu serüvenin nasıl başladığını anlatıyor: "Komşu köy Evrenye'de bir kürek gördüm. Küreği aldım köye getirdim, fotoğrafını çektim, sonra çizdim. Ona göre yaptım. Kürek yapmaya böyle başladım." diyor. Vural, zamanla baston ve yöresel bir çalgı olan kemane üretimi de yapmış, ancak kemane yapımını ince işçiliği nedeniyle bırakmış.
Günde Bir Kürek ve Kayın Ağacından İmalat
Üretim sürecini baltayla şekil verme, rende ve planya ile ince işleme aşamaları olarak özetleyen usta, günde bir adet kürek bitirebiliyor. Kullandığı malzeme ise dayanıklılığı ile bilinen kayın ağacı. Küreklerin boyutları ise tamamen siparişe göre şekilleniyor. Vural, "Küreklerin boyu sandalın büyüklüğüne göre değişir. Üç metre sandal olur, 2,5 metre gider kürek. Kimisi 2 istiyor, kimisi 3 istiyor, 2,70 istiyorlar." ifadelerini kullanıyor.
"Bu İşi Benden Başka Yapan Yok"
İlçe merkezine 23 kilometre uzaklıktaki köyünde, geleneksel aletlerle üretime devam eden Salih Usta, bu işin kendisi için bir tutku ve yaşam enerjisi kaynağı olduğunu vurguluyor. Sağlığı el verdiği sürece kürek yapmaya devam edeceğini söyleyen Vural, "Bu işi bu civarda benden başka yapan yok. Bununla uğraşıyorum, hem vakit geçiriyorum. Bu işi hem seviyorum hem meraklıyım. Burada böyle olmasa ben yerimde kalırdım, oraya buraya gidiyorum, bacaklarım açılıyor." diyerek duygularını paylaşıyor.
Salih Vural'ın hikayesi, unutulmaya yüz tutmuş el sanatlarının taşıdığı değeri ve üretmenin her yaşta insana nasıl hayat verdiğini gösteren ilham verici bir örnek teşkil ediyor.
